ΓΕΛ Καρδαμύλων

Γιορτές

ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 17/11/2015

 

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 ήταν η κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση και ουσιαστικά προανήγγειλε την πτώση της χούντας των συνταγματαρχών , η οποία την 21η Απριλίου 1967 είχε επιβάλλει καθεστώς στυγνής δικτατορίας στην χώρα μας.

 

Το ΓΕΛ και ΕΠΑΛ Καρδαμύλων τίμησαν την ημέρα αυτή με την σχολική εορτή που συνδιοργάνωσαν στις 17/11/2015.

 

Την ευθύνη για την διοργάνωση της γιορτής είχαν οι καθηγήτριες : Μαρία Φράγκου και Ελένη Γεωργούλη.

 

Η γιορτή περιλάμβανε : δραματοποιημένη αφήγηση των γεγονότων που οδήγησαν στην δικτατορία , στο Πολυτεχνείο και στην σύγχρονη πραγματικότητα καθώς επίσης βίντεο και θεατρικά δρώμενα.

 

Οι μαθητές μας για άλλη μια φορά έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και συνέβαλαν καθοριστικά -με την συμμετοχή τους  -στην επιτυχία της εκδήλωσης.

Η δικτατορία κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου 1974 αφήνοντάς μας πολύτιμη παρακαταθήκη τον αγώνα των φοιτητών και του λαού για ΨΩΜΙ , ΠΑΙΔΕΙΑ , ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, που συνεχίζει να μας εμπνέει και να μας καθοδηγεί.  Αυτό άλλωστε ήταν και το βασικό μήνυμα της γιορτής μας.

 

 

Η Γιορτή της 28ης Οκτωβρίου

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΑΒΒΑ ΜΙΧΑΗΛ
ΜΕ ΘΕΜΑ: «Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
ΚΑΡΔΑΜΥΛΑ 25/10/2013
Στη φετινή εκδήλωση των σχολείων μας με αφορμή την επέτειο του ΟΧΙ του ελληνικού λαού στο φασισμό και το ναζισμό είχαμε την ιδιαίτερη τιμή και χαρά να προσκαλέσουμε ως ομιλητή τον κ. Σάββα Μιχαήλ. Ο Σάββας Μιχαήλ σπούδασε Ιατρική στην Αθήνα και στο Παρίσι και εργάστηκε σε μεγάλα νοσοκομεία. Ωστόσο, ευρύτερα γνωστός είναι για την πολυετή ενεργό πολιτική του δράση στο χώρο της Αριστεράς, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όσο και για το πλούσιο και σημαντικό συγγραφικό του έργο, το οποίο καλύπτει τα πεδία της ιστορίας και κριτικής της λογοτεχνίας, της φιλοσοφίας και της πολιτικής επιστήμης. Από την πληθώρα των βιβλίων του ξεχωρίζουμε τα: «Σολωμός και Χέγκελ», «Πλους και κατάπλους του Μεγάλου Ανατολικού», «Μορφές του Μεσσιανικού», «Μορφές της Περιπλάνησης», «Homo Poeticus», «Γκόλεμ», καθώς και το τελευταίο και πιο επίκαιρο, «Η Φρίκη μιας Παρωδίας: Τρεις Ομιλίες για τη 'Χρυσή Αυγή'». Επιπλέον, έχει μεταφράσει βιβλία των Tariq Ali, Edward Said, Alain Badiou, Marx-Engels και Noam Chomsky. Ευχαριστούμε από καρδιάς τον κ. Σάββα Μιχαήλ για την αμεσότητα και προθυμία με την οποία ανταποκρίθηκε στην πρόσκλησή μας και την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και καθηλωτική ομιλία του.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
«Ο φασισμός είναι το γέννημα μιας σάπιας κατάστασης. Δεν είναι η βία των ισχυρών, είναι η βία εκείνων που θέλουν να μας τρομάξουν. Όταν ένας κυρίαρχος, ένα σύστημα [?] ιδιαίτερα ένα κακό σύστημα, δύει σαν τον ήλιο, τότε αφήνει την πιο μεγάλη σκιά. Και προσπαθεί να μας τρομάξει με τη σκιά του, αλλά μην τους φοβάστε. [?] Ο φασισμός δεν είναι κάτι που βγαίνει από τα τάρταρα ή πέφτει από τον ουρανό, ούτε είναι προϊόν κάποιων αρρωστημένων εγκεφάλων ?παρόλο που ψαρεύει τέτοιους, γιατί τους χρειάζεται. Γεννιέται στο υλικό έδαφος της σύγχρονης κοινωνίας και της κρίσης της. Ας μην ξεχνάμε ότι πρωτοεμφανίζεται μέσα σε συνθήκες κρίσης: μετά το τέλος του Α΄ Π.Π. και φουντώνει στο μεσοδιάστημα που οδηγεί στο μεγάλο σφαγείο, τον Β΄Π.Π., με σταθμό ενδιάμεσο μια μεγάλη κρίση, το Κραχ του 1929. Μια τρομακτική κρίση, που παρόμοιά της είναι η σημερινή, μόνο που κατά ορισμένους αναλυτές, αυτή που ζούμε είναι ισχυρότερη ?και πρέπει να πούμε την αλήθεια σε όλους, στον εαυτό μας και στα παιδιά. Συνεπώς, δεν ξεμπερδεύουμε εύκολα με το πρόβλημα του φασισμού. Υπάρχουν διάφορες δυνάμεις που τον γεννούν. Διότι παρόλο που παριστάνει τον αντισυστημικό, ο φασισμός είναι συστημικότατη δύναμη, δεν είναι ούτε έξω από το σύστημα, ούτε ενάντια στο σύστημα. [?]
» Ο φασισμός δεν πατάει στο κενό. Πατάει σε ορισμένες συνθήκες, σε συνθήκες, όπως είπαμε, κρίσης, σαν αυτές που υπάρχουν σήμερα στη χώρα μας, στις χώρες του Νότου και αλλού. Εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται χωρίς δουλειά, με κομμένους τους μισθούς και τις συντάξεις, χωρίς στέγη: γίνονται υπάρξεις χωρίς τους όρους ύπαρξης. Όταν έχεις μια κατάσταση τέτοιας γενικής απελπισίας και απόγνωσης, δεν σημαίνει, βέβαια, ότι θα γίνεις φασίστας. Σημαίνει όμως ότι υπάρχουν όλοι οι όροι για να αρπάξουν οπαδούς οι φασίστες. Όλες οι προσπάθειες που βλέπουμε να κάνουν για να διεισδύσουν στα σχολεία ή αλλού, στις λαϊκές συνοικίες, σε ανέργους κλπ, πατάνε στο γεγονός ότι όταν κάποιος άνθρωπος, ένας νέος, ένα παιδί, αισθάνεται αδύναμος, αποκτά την ψευδαίσθηση της ισχύος, της δύναμης όταν φορέσει τελετουργικά όλα αυτά τα λιλιά, τις στολές παραλλαγής και τις μαύρες μπλούζες, όταν ξυρίσει το κεφάλι του και αρχίζει να περπατά στην γραμμή με βήμα χήνας. Νομίζει ότι είναι κάποιος. Αυτές τις φασιστικές γιορτές του μίσους, όπως στη Νυρεμβέργη και αλλού, τις πλήρωσε πολύ ακριβά η ανθρωπότητα ?και μαζί κι ο γερμανικός λαός. Αλλά γιατί έκαναν αυτές τις τελετουργίες; Γιατί σε περιόδους κρίσεις εκείνο που χάνεται είναι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και, ξέρετε, ο άνθρωπος δεν ζει μόνο με ψωμί, με ορισμένες απολαύσεις ή με ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του. Χωρίς αξιοπρέπεια κανένας δεν μπορεί να ζήσει. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τους ενηλίκους. Ένα παιδί στην τάξη, που του ρίχνουν σφαλιάρες, που το ταπεινώνουν ακόμη και οι καθηγητές, οι δάσκαλοί ή οι συμμαθητές του, αυτή η ταπείνωση ποτέ δεν ξέρεις που μπορεί να οδηγήσει.
[?] Μιλάω γι? αυτές τις ψυχολογικές προϋποθέσεις που ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης σε σπρώχνουν στο έπακρο. Αισθάνεσαι περιφρονημένος, εγκαταλειμμένος απ? όλους ??θα βρω δουλεία αύριο;? Αυτή είναι η φοβερή ευθύνη αυτής της κοινωνίας απέναντι στη νέα γενιά. Αλλά όχι μόνο: ακόμη κι αν είσαι πενηντάρης και χάσεις τη δουλειά σου, θα βρεις άραγε ξανά; Μέσα σε τρία χρόνια γνωρίσαμε τέτοιου είδους δυστυχίες και εδώ, όχι πολύ διαφορετικές από τις δεκαετίες του ?20 και του ?30. [?]
» Στη διαδικασία εκφασισμού μιας κοινωνίας κυρίαρχο ρόλο παίζουν τα ΜΜΕ. Το χαζοκούτι σε εξοικειώνει με το κτήνος, μέσω της ωραιοποίησης και του lifestyle: πώς να μισήσεις έναν Μπουμπούκο;
» Έπειτα υπάρχει η διαδικασία κατασκευής ψεύτικων εχθρών. Τέτοιοι πλαστοί εχθροί είναι οι ξένοι, οι μετανάστες, οι εβραίοι, οι τσιγγάνοι και φυσικά, οι αριστεροί. Γενικά, οι ?μη κανονικοί?. Όμως ποιος ορίζει τι είναι κανονικό, και με βάση ποια κριτήρια; Αυτό που είναι κανονικό σήμερα δεν είναι κανονικό αύριο, κι ότι ήταν μη κανονικό χθες είναι κανονικό σήμερα. [?] Έχει σημασία αυτή η κατασκευή ψεύτικου εχθρού, γιατί από τη μια στέλνει την οργή που έχεις απ? την απελπισία σου αλλού: αντί να την κατευθύνεις προς τους πραγματικούς αίτιους της δυστυχίας σου, τη στρέφεις αλλού, στους κακομοίρηδες και τους απροστάτευτους. Σε αποπροσανατολίζει, λοιπόν. Αλλά ταυτόχρονα κάνει και κάτι άλλο. Οι συνθήκες της κρίσης απειλούν να σκοτώσουν το ανθρώπινο μέσα στον άνθρωπο, δηλαδή την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, και με τον τρόπο αυτό σε εμποδίζουν να γνωρίσεις τον εαυτό σου, να γίνεις αυτό που λέμε ?υποκείμενο?. Σου λένε: ?μείνε στον εαυτό σου για να σωθείς, μην κοιτάς δίπλα?. Όμως αν δεν δώσουμε το χέρι στον διπλανό μας, θα δώσουμε το μαχαίρι, όπως μου είπε ένας δάσκαλός σας εχθές που το κουβεντιάζαμε. Κι έχει απόλυτο δίκιο [?] Προσοχή, λοιπόν, σ? αυτόν που σας παρουσιάζουν σαν εχθρό. Μπορεί να είναι ο αδελφός σας κι όχι ο εχθρός σας. Μπορεί να είναι κάτι καλύτερο από αδελφός σας: κάποιος που μπορεί να θυσιαστεί για σας. Όμως σας τον παρουσιάζουν ψεύτικα. Έτσι, από τη μια, χάνετε το στόχο, χτυπάτε αλλού. Και από την άλλη, εσείς οι ίδιοι παύετε να είστε ελεύθεροι. Και θα σας φορέσουν τη φανέλα τη μαύρη και τις μπότες και θα γίνεται στρατιωτάκια πριν την ώρα σας. Και ποιος ξέρει τι θα σας βάλουν να κάνετε αύριο έναντι πινακίου φακής. Γιατί αυτά δεν έχουν αρχή και δεν έχουν τέλος. Και είναι υποχρέωση όλων μας και κυρίως της παιδείας ?αυτό που κάνουμε τώρα εδώ? να προειδοποιήσουμε τη νέα γενιά.
» Το κύριο χαρακτηριστικό του φασισμού, σύμφωνα με μια φράση του γάλλου φιλοσόφου Emmanuel Levinas, είναι ότι εξαφανίζει το ανθρώπινο μέσα στον άνθρωπο. Η έννοια του ?υπανθρώπου?, που είναι κεντρική στο φασισμό, προσπαθεί όχι απλώς να σε εξοικειώσει με το τέρας, αλλά να σε κάνει να ζεις μαζί του. Και να κάνεις πράγματα, που ποτέ δεν φανταζόσουν ότι θα ήσουν σε θέση να κάνεις. [?] Βασική, λοιπόν, επιδίωξη του φασισμού είναι να καταστρέψει το ανθρώπινο μέσα σου, να ακυρώσει αυτό που σε κάνει άνθρωπο, για να σώσει ένα σάπιο σύστημα που κλυδωνίζεται και ετοιμάζεται να καταρρεύσει. Επομένως έχουμε να διαλέξουμε. Ή θα πάμε με το τέρας που σκοτώνει ό,τι ανθρώπινο μέσα στον άνθρωπο, ή αντίθετα θα πάμε προς την καθολική απελευθέρωση του ανθρώπου. Να απελευθερωθούμε όλοι από κάθε σχέση που κάνει τον άνθρωπο ένα ον ταπεινωμένο, εγκαταλειμμένο, σκλαβωμένο, περιφρονημένο. Μονάχα μια ανθρωπότητα απελευθερωμένη, χειραφετημένη απ? όλα τα δεσμά της, λοιπόν, μπορεί να προχωρήσει και να χτυπήσει το φασισμό.»